මේ බව තමන්ට අසාධාරණයක් සිදු වූ විට බොහෝ අයත්, මධ්‍යස්ථ ඉතාම සුළු පිරිසකුත් පිළිගන්නා සත්‍යයක්. මේ වන විට සකල විධ කලාවන්ගේ තියෙන පරිහානියට එක් හේතුවක් විචාර කලාවක් නොමැති වීම. නමුත්, එය ප්‍රමුඛම හේතුව නොවෙයි. ලෝකය තුළ සිදු වූ ආර්ථික හා එමගින් ඇති වූ සමාජයීය වෙනස්කම් තමයි ප්‍රමුඛම සාධකය.
මේ තුළ ඔවුන්ගේ සගයන් ඊර්ෂ්‍යාවෙන් මිරිකී වෛර බැඳ ගත්තා. ඔවුන්ගේම ක්ෂේත්‍රයේ නොවුණත් 'කලාකරුවන්' යන කුලකයට අයත් වීම නිසා, තමන්ට නොමැති සාර්ථකත්වයක් අත් කරගැනීමේ වේදනාව තුළ අනෙක් කලාකරුවනුත් ඒ මගම ගනු ලැබුවා. එහෙත් ඔවුන් සතු හැකියාවන් ජනතාවගේ හදවතට ආමන්ත්‍රණය කළ හෙයින් ඔවුන් ජනතාවගේ හදවත තුල ආදරයෙන් ලැගුම් ගත්තා.
කුඩා කාලයේ අපේ සිත් ගැනීමට සමත් චිත්‍ර හා කතා රචකයන් සිටියේ අතලොස්සක් පමණයි. සිබිල් වෙත්තසිංහ, පියල් සමරවීර, හිඟුල්වල දිසානායක ඉන් කිහිප දෙනෙක්. විජය පුවත් පතේ තවත් ළමා සිත් බෙහිවෙන් ඇද ගැනීමට සමත් චිත්‍ර ශිල්පියෙක් සිටියත් අවාසනාවට එතුමාගේ නම මගේ මතකයට පැමිණෙන්නේ නෑ මේ අවස්ථාවේ.
කොහොම වුණත් කියවීමේ නිති පිපාසයෙන් සිටි අපට ප්‍රමාණවත් තරම් කතා මේ කලාකරුවන්ගෙන් හිමි වුණේ නෑ. යම් තරමින් හෝ අපේ සිත් ඔවුන් මැවූ ලෝකය තුළ රඳවා ගැනීමට හැකි වුණේ විජය වැනි පුවත් පතකින් සති පතා හමු වූ නිසයි.
අපේ කුඩා කාලය එසේ ගෙවී ගියත් මේ යුගයේ කුඩා දරුවන් අතිශයින්ම වාසනාවන්ත වී තිබෙන්නේ සාහිත්‍ය ලෝකයට ජානකී නම් ඔවුන්ගේ සුරංගනාවිය පැමිණීම නිසයි. ළමා ලෝකය ඇය නිසා කොතරම් විචිත්‍ර වී තිබෙනවාද යන්න ඇය ලබා තිබෙන විශාල ජනතා ආදරය තුළින් පමණක් නොව මගේ පෞද්ගලික අත්දැකීමක් තුළින්ද වටා ගන්න පුළුවන්. පොත් හළක් ආරම්භ කිරීම සඳහා පොත් තොගයක් ගෙන ඒමේදී ගෙන ආ ළමා පොත් අතර විශාලම වශයෙන් තිබුණේ ඇගේ පොත්. ඒ, ලමා පොත් තේරීමේදී මගේ අතින් සිදු වූ දෙයක්.
ඇයට නොයෙක් නොයෙක් අවලාද නගන්නන් එසේ කරන්නේ අඩුම වශයෙන් ඇගේ පොතක් කියවාවත් නොවෙයි. සමහර විටක පෙරළා බලාවත් නොතිබෙනවා වන්නටත් පුළුවන්.
''එයාට යාන්තම් චිත්‍ර අඳින්නත්, පරිගණකයෙන් වර්ණ දාන්නත්, ඉංග්‍රීසි පොත්වලින් කොපි කරලා මොකක් හරි කතාවක් ගොතන්නත් පුළුවන්... ඒකෙන් තමයි එයා ඔය ජනප්‍රිය වෙලා තියෙන්නේ...''
මෙහෙම කිව්වේ ඇගේ ක්ෂේත්‍රයේවත් ඉන්න කෙනෙක් නෙවි. කාගෙන් හෝ අහන්න ලැබුණු දෙයක් කට පාඩම් කරගෙන.
තවත් පුද්ගලයෙක් චෝදනා කර තිබුණේ ඇයගේ පොත් කියවන ළමුන් හිස්ටරිකයන් බවට පත්වන බවට. ඒත් ඔහු එසේ චෝදනා කළේ ඔහුගේ ඉතාම සමීප කෙනෙක්ගේ අසාර්ථකත්වය පිළිබඳ වේදනාව නිසා.
මෙවැනි ඉතාම ම්ලේච්ඡ ආකාරයේ පරිභවයන්, කුඩා ළමයෙක් වැනිම හදවතක් හිමි ඇය බෙහෙවින් වේදනාවට පත් කළ නිසා සාහිත්‍ය ලෝකයෙන් ඈත්ව ළමා කාටූන් නිර්මාණයට ඇයව යොමු කළාද යන අදහස මගේ සිතට එනවා. මේ කුරිරු ප්‍රහාරයන් හමුවේ තනිවම ඇය හඬා වැලපුණා ඇයට ඒවා දරා ගැනීමට නොහැකිව. ඒ බව මා සිතන්නේ කිසිවෙක් හෝ දන්නේ නෑ.
ළමා සාහිත්‍යයට ඇය කළ සේවය යාන්තමින් හෝ ඇගයීමට ලක් වූයේ වාර දෙකක් පමණයි.. ප්‍රථම වරට, ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ ඇමතිවරයෙක් සංස්කෘතික අමාත්‍යාංශය භාරව සිටියදී. ඊටත් පසු කාලයක 2015 වර්ෂයේදී.
අපි, ඊලඟ ලිපියෙන් විමසා බලමු, ජානකී සූරියාරච්චිගේ නිර්මාණ පිළිබඳව.
No comments:
Post a Comment