Bohimiyanuwa - බොහිමියානුවා - තමන්ගේ ජීවිතය අත්හරින දියණියෝ...
ආදරය කියන තැනේදී බොහෝ විට දියණියන්ට විශාල අභ්‍යන්තර අරගලයකට මූණ දෙන්න වෙනවා එයට මාපියන්ගේ විරෝධය එල්ල වන අවස්ථාවකදී... ප්‍රායෝගිකව අපිට බොහෝ විට දැක ගන්න ලැබෙන්නේ මෙතනදී ඇය මාපියන් වෙනුවෙන් තමන්ගේ ජීවිතය අත් හරින බව.... මෙතනදී කෙනෙක් කියන්න පුළුවන් ඒක ඇගේ ආදරයේ අඩුවක් කියලා. ඒත් ඇගේ පැත්තෙන් බැලුවාම ඇය හිතන්නේ ඒ විදියට නෙවි... තමන් දස මාසයක් කුසින් දරලා, කවා පොවා උස් මහත් කරලා හැදූ වැඩූ ඔවුන්ට දුකක් දීම කළ නොහැකි දෙයක් බව. ඒ වගේම ඇයට තමන්ගේ ආදරය අමතක කරන්නත් බෑ... මෙතනදී පෙම්වතා තමන් නැතත් වෙන කවුරුන් හෝ සමග ජීවිතයක් ගත් කරයි කියලා ඇය හිතනවා නම් ඇය මාපියන් වෙනුවෙන් තමන්ගේ ජීවිතය අත් හරිනවා...
ඒත් මෙතනදී කල්ප තමන් වෙනුවෙන් ජීවිතය වුණත් අත් හරින කෙනෙක් නිසා නූරි විශාල අභ්‍යන්තර අරගලයකට මූණ දෙනවා... දිළින්දෙක් ලෙසින් ජීවිතය අරඹා විශාල දුක් කරදර ඉසිලූ පියාගේ හීනමානික රෝගී ප්‍රාර්ථනාවන් බොඳ කරන්නත් එයාට බෑ... එයා හිතනවා පියා තමන්ට ඇත්තටම ආදරෙයි කියලා... ඒත් ඔහු තමන්ගේ දියණියට ආදරය කරන පුද්ගලයෙක් නෙවි කියන එක තේරුම් ගන්න නූරිට විතරක් නෙවි බොහෝ දියණිවරුන්ට හැකි වෙන්නේ නෑ...
තමන්ගේ පියාවත්, කල්පවත් තමන්ව අත් නොහරින නිසා ඇය තීරණය කරනවා තමන් ජීවිතයෙන් ඉවත් වෙන්න. වෙනත් විසඳුමක් ඇයට පේන්නේ නෑ... තමන් එසේ නොකළොත් කලින් පෙම්වතාට වගේම කල්පටත් ඒ දේම තම පියා විසින් කරයි කියලා ඇය කල්පනා කරනවා..
කොහොම වුණත් නූරිත් ගත් තීරණය, කිසිසේත් නිවැරදි එකෙක් වෙන්නේ නෑ... එතනදී එයා ආත්මාර්ථකාමී වුණා කියලයි අපිට කියන්න වෙන්නේ.... මොකද, එයාට දෙපසින්ම එල්ල වෙන පීඩනයෙන් මිදෙන්න ඇය කල්පනා කරනවා මිසක් 'වඩාත්ම යහපත් දේ' මොකක්ද කියලා හිතන්නේ නෑ... 'යහපත් දේ' හැමෝම සතුටු කරලා කරන්න හැකි වෙන්නේ නෑ... මේ ලෝකය යහපතට බර එකක් නොවෙන නිසා.
ඇය, කල්ප ළඟ සිටියා නම් පියාට අහිමි වෙන්නේ ඔහුගේ හීනමානික සිහිනය පමණයි... එය 'යහපත' කීයන අර්ථයෙන් ගත්තාම ඔහුට හෝ, දියණියට හෝ සමාජයට හෝ යහපතක් කරන සිහිනයක් නෙවි. අන්තිමේ ඇය ගන්න තීරණයෙන් ඇය වෙනුවෙන් ජීවිතය වුණත් අත්හරින්න සූදානම් කල්පට ඇත්තටම ජීවිතය අහිමි වෙනවා.
ඒත් ජීවිතය අත්පත් කර ගන්න මග පෙන්වීමක් තුළ තබා බැලුවොත් මේ කතාව අවසන් කරන්න තිබුණේ මෙහෙම නෙවි. පියාගේ ආදරය ඇත්තටම ආදරයක් නෙවි කියන එක පෙන්වාදෙමින් කල්පටත් නූරිටත් ජීවත් වෙන්න අවස්ථාව ලබා දෙමින්...
ඒත් බොහිමියානුවා අපට දෙන පණිවිඩය, ආත්මාර්ථය සිරස කරගත් ලෝකයේ එයට එරෙහිව අරගල කරනවා වෙනුවට පරාජය බාර ගැනීම....
වේදනාවේ, සුසුම් පළස මත
ජීවිතයම අතුරාලා
හීන දකිමි.....
ආදරයේ හිරිකඩවත් එතැයි කියා.....
No comments:
Post a Comment